Post bombado de areo proksime de la Respublikana Palaco en okupita Damasko, kiu falis en la manojn de NATO-spionoj kaj cionismaj sekvantoj. 

Kiu nomas sin "Ahmed Al-Sharaa" kaj neniu scias kiu li estas, kiu estas lia familio, kiu estas lia patro, kaj kiu estas lia patrino?

 Ĉiukaze, ĉu li estas sendube "malmultekosta spiono", kiun batas siaj administrantoj, siaj financantoj kaj siaj dungitoj?

Aŭ por pliigi sian popularecon aŭ por sendi mesaĝojn al aliaj landoj, tiel diri, en la kadro de divido de la siria ŝtato inter internaciaj konkurantoj.  

Li estas "persono" financata per du milionoj de NATO kaj subtenata surloke de la cionistoj.  

Estas klare, ke li estas spiona karto, kiu estis uzata aŭ estos forlasita laŭ la interesoj rilataj al tio, kion NATO kaj la cionistoj volas.  

Li eble estis cionisto kaj judo, kiu estis dungita en tia pozicio por servi la tagordon de la cionistoj kaj NATO. 

Nun Sirio estas finita kiel "ŝtato", armeo kaj socio kiu disfalis en siajn heredajn religiajn komponantojn ĉar la araba naciisma komuna denominatoro estis forigita el tia socio, kiel okazis en Irako antaŭe, se mi rajtas diri tion. Ĉio ĉi falas en la kategorion de sukceso de la rasisma cionisma projekto en nia araba regiono, kaj ĝi estas efektivigo de tio, kion la cionistoj anoncis en pli ol unu formo kaj ene de pli ol unu projekto kaj plano, ke ili venas por fragmenti la regionon kaj fari sin la fokuso kaj la reganta sekureca, ekonomia, spiona kaj amaskomunikila centro, kiu regas la araban regionon de Nilo ĝis Eŭfrato. Ĉi tiu afero estas produkto de kronika cionisma problemo, ke ili estas nombra malplimulto kiu ne superas kvar milionojn meze de tricent kvindek milionoj da araboj kiuj estas venkitaj kiel oficialaj reĝimoj kaj socioj antaŭ la cionisma movado kaj estis pli eksponitaj post la "malvenko" de Hizbulaho en Libano, kaj mi ne diras "malvenko!?" Kaj ankaŭ la falo de la siria ŝtato, la detruo de ĝia "araba" armeo, la fragmentiĝo de ĝia administrado, la foresto de la ŝtato kaj ĝia kompleta eksponiĝo al fremduloj kaj nekonatoj, kaj la eniro de NATO-spionoj, cionismaj sekvantoj, bando de perfiduloj, dungosoldatoj kaj funkciaj Takfiri-unuoj en Sirion. 

Kaj kompreneble, la irana naciisma, pragmata, memprofita perfido al iliaj aliancanoj en la araba regiono, lasante ilin al ilia sorto antaŭ NATO kaj la cionistoj, kiel okazis en Libano, en la kunteksto de iranaj naciismaj petegadoj, pledado kaj pledado al la Okcidento por denove akcepti ilin kiel la regionan policanon kaj aranĝi kun ili spionajn aferojn. 

D-ro Adel Reda